birini doğru olarak bilmek,o şekilde benimsemek,bir şeyin varlığını, doğruluğunu kabul etmek.
inançlarımın üstüne kurmak istediğim yaşantımda aslında toplasan bir elin parmakları kadar inandığım şeyler olduğunu farkettim.ailene inanmak artık ailen olmuş dostlarına inanmak,sevgiline inanmak ( ki bu sadece o senin sevgilin inanmak zorundasın inanmıyorsan neden berabersin düşüncesi yüzünden inanmak ) ee bu kadar işte ,,,insanın yaşarken kendine memleketine geleceğine inanması gerekmez mi? inanmak bize umudu getirmez mi ? peki inanmıyorsak nasıl yaşayacağız umutsuz? karamsar mutlu olmaktan korkan her iyi şeyin altında bir kötülük arar vaziyette her anımızı zehretmemizi sağlayan inançsızlıktan kurtulmanın bir yolu yok mu ?
Körü körüne inanmak.. belki en iyisi budur.her koşulda hep en iyisini düşünmek. mutlu olmanın tek yolu.
YanıtlaSilo zaman ortaokula dönerim , adamda aynı belki zorluk çekmem :\ :)
YanıtlaSil:) evet bak ne güzel çözüm
YanıtlaSil