4 Şubat 2011 Cuma

İnsan bir büyüye kapılıp gitsin istiyor bazen , isterse başarıyorda.Önce bir adımla başladı herşey tek adım attı neler olduğuna inanamaz hale geldi,sonra bekleyip üstüne bir adım daha attı gördükleri duydukları iyice meraklandırdı insanı büyü bu ya etkisini göstermeye başladı hemen.Kalbini midesini aklını sardı günden güne ve baktı ki içinde koşma isteği var neden tutayım ki kendimi koşmalıyım dedi.İnsan koşarken kalbini kollarını açtı kocaman , karşılıklı koşuyoruz mutlaka buluşuruz ortada dedi dedi ama  o hızlandıkça karşı tarafın adımları kısaldı nefesi daraldı duraksadı.Olur ya susamıştır yorulmuştur o otursun ben yine koşar ona sarılırım diye düşündü büyünün etkisiyle ama atladığı bişey vardı koşarken kendinden bişeyler kopuyormuş görmedi.Durdu mutsuzum dedi nereye koşuyorum ben bir dakika o susadıysa bende susadım benimde su içmeye hakkım var dedi durdu,kendine baktı yola başladığı gibi değildi artık , eksilen şeyler canını sıktı.Bir karşısına baktı bir geriye.Su içti derin nefes aldı.Geriye dönüş yolunda parçalarını buldu yerine koydu ,aynaya bakınca bir bütün olmak daha iyi ,büyü güzeldi hoştu ama parçalarım bana daha çok yakıştı dedi insan.Ve yoluna devam etti.